Als je mazzel hebt, verzamel je in je leven een fijne collectie vrienden om je heen. Vrienden die je uitdagen om meer uit jezelf te halen, die je overtuigen die onbekende en angstaanjagend diepe sprongen te wagen, en vrienden die je meenemen naar de beste restaurants van de stad, binnen een maand nadat die openen. Die wijn voor je bestellen die zo lekker is dat je bijna van moet huilen van blijdschap. En waar je nog een goed gesprek mee kan voeren ook – met de vrienden dus, niet de wijn.
Vriendin F. returns. Nu was ze altijd al (sinds de brugklas, wat ongeveer is wanneer mijn leven begon) een onmisbare schakel in mijn sociale kringen*, maar het afgelopen jaar heeft haar waarde nieuwe niveaus bereikt. Ze werkt sinds kort ‘in de wijn’. Daar laat ik het bij want, laten we wel wezen, dat is wel zo mysterieus. Hierdoor zijn haar kringen op hun beurt uitgebreid met waardevolle toevoegingen.
De Trekvogel
Afgelopen februari kwam het dat ik via F. (en mét haar) voor het eerst at bij de Trekvogel. Een one night, and one night only pop-uprestaurant dat grofweg eens per maand een nestje bouwt op een willekeurige plek in Amsterdam. Die eerste keer was in een bedrijfskantine in Noord, voor de gelegenheid omgetoverd naar een stijlvol etablissement – dinerkaarsen in beugelflesjes, dan héb je me.
Mijn tweede keer bij de Trekvogel was op Eerste Paasdag, in Rijsel. Initiatiefnemer van de Trekvogel, Xander Waller, heeft daar gewerkt en mocht er zijn eendagstentje opzetten. De wereldberoemde (in Amsterdam) rotisserie is namelijk zo populair, dat ‘ie in het weekend gesloten is. De keer daarna kampeerden we in een uit de kluiten gewassen blokhut in het Amsterdamse Bos, waar de akoestiek om te janken was, maar het eten en het gezelschap dat ruimschoots compenseerden.
Lik je bord af
Vriendin F. heeft mij laten zien dat er meer in het leven is dan all-you-can-eat sushirestaurants en idem tapasbars. Dat het oké is als je wijn duurder is dan je tandpasta en dat je ook in een chic etablissement je bord mag aflikken – met je vinger en een verontschuldigende glimlach dan.
Alles wat ik hier schrijf, alle culinaire ervaringen die ik heb gehad die het varkenshaasje met brie overstijgen… Het komt allemaal door haar. En da’s mooi, zulke vrienden. Ik wens iedereen een vriendin F. toe. Maar zoek er zelf eentje. Want deze is van mij. Sara doesn’t share friends.
*over deze sociale kringen, beter bekend als de Bevers, later meer. Veel meer.
We Dwalen Af 