Hij is de populaire jongen op de basisschool. Van wie je je jaren later afvraagt waarom hij eigenlijk populair was. Niet bijzonder knap, niet bijzonder intelligent. Als je hem in een beschonken moment stiekem op Facebook opzoekt, blijkt hij bij zijn vader in de zaak te zijn gestapt. Iets met verzekeringen. Of administratie. Prima, denk je, hij zit in ieder geval niet in de Tweede Kamer.
Alleen doet hij dat dus wel. Hij en zijn mede-misogyne billenmaatje Hiddema hebben voortaan iets te zeggen over hoe jij en ik ons leven inrichten. Ze roken een lavendelpijpje en smeden plannen om de homeopathische verdunning van de Nederlandse cultuur (lees: het blanke ras) te stoppen, zodat zij en andere blanke boze mannen (en geef ze eens ongelijk, want die hébben het zwaar, hoor) gerust een dutje kunnen doen op hun opengeslagen Steinway.
Voor een zetel in de Tweede Kamer zijn zo’n 70.000 stemmen nodig. Dat betekent dat 140.000 mensen keken naar het koppel Baudet en Hiddema en dachten: ja, deze gaan het voor mij doen. Zij zeggen wat ik denk – ook al doen ze dat in het Latijn en versta ik er geen zak van – en mogen namens mij in de regering de komende vier jaar.
140.000 stemmen. Dat is nogal wat.
Zelfs voor taalliefhebbers die zich het liefst altijd in geschreven zinnen zouden uitdrukken, valt het voor ons moeilijk in een paar zinnen te vatten wat het nu precies is dat Baudet, Hiddema & consorten ons over onze nek laat gaan. Maar die fysieke weerstand is er, make no mistake. Van het ‘plegers van huiselijk geweld verdienen het om door een mannelijke rechter veroordeeld te worden, want anders gaan ze zich misschien schamen’ (stel je voor!) tot ’als vrouwen nee zeggen bedoelen ze eigenlijk ja’. En niet alleen dat. Het gaat zo veel verder. Baudet doet denken aan die jongetjes die altijd van hun moeder hebben gehoord dat ze de allerbeste, allerleukste en allerknapste van de wereld zijn. Ze zijn kortom self-entitled litte shits. Met helaas bovengemiddelde intelligentie, die ze gebruiken om al die andere moederskindjes om te krijgen. Wij weten beter. Wij willen beter. Wij doen daarom beter.
Nee, nee, nee. Zodra je gaat geloven dat je daadwerkelijk beter bent dan, zeg 80% van de bevolking, dan bén je per definitie niet beter. Dan weet je niet wat er speelt. Dan weet je alleen wat jij wilt dat er speelt. Dan weet je alleen welke miezerige problemen jij tegenkomt in je leven. Nee horen van een van de knappe blondines van de sociëteit bijvoorbeeld. Of dat je verdorie weer méér belasting moet betalen, simpelweg omdat je meer verdient omdat je ‘hoogopgeleid’ bent en iets te kiezen hebt op de arbeidsmarkt.
En daar gaat dus het mis. Denken dat jij beter bent dan de rest en dus de wereld wel even een handje kan helpen. Daar is Forum van Democratie tenslotte helemaal op gestoeld. Misschien zit het diep, diep, in de basis ergens wel goed: opkomen voor je rechten. Maar de uitvoering, het gedachtegoed, is compleet fout. Zullen we niet nóg eens blanke boze jongetjes die eigenlijk gewoon van hun mama willen horen dat ze trots op hen zijn, de macht geven?
Geef een reactie