Als je ooit een stap in een Amsterdamse eetgelegenheid heb gezet, dan heb je ongetwijfeld de zin gepreveld: ‘De bediening is hier echt slecht’. Er zijn vele voordelen aan de Grote Stad, maar een snelle service is er niet één van. Dat bleek des te meer toen wij, Sara en Rachelle (hoi hoi kijkbuiskinderen!), #redactieoverleg in de Tolhuistuin hadden. In de zomer een prima eetgelegenheid om in het zonnetje te genieten van meerdere flessenglazen wijn, in de winter een prima eetgelegenheid als je voortdurend droog wil staan. Vochtwise, dan. (Wat? Ja, we weten het zelf ook niet meer, lees maar gewoon door).
Sara moest een erbarmelijke 20 minuten wachten op haar eerste wijntje. Rachelle schoof aan en nee hoor, niemand die kwam vragen of ze ook wel iets lustte. Terwijl ze verdomme aan de bar zaten in een nota bene leeg restaurant. Opgeschoven naar het café werd het er niet veel beter op. Na een veelbelovend eerste wijntje, kwamen ze vragen of we een tweede wilde (ja – altijd ja), dat nooit kwam. ‘Oh, sorry, vergeten.’ Ja, je zal het vast ónwijs druk hebben gehad met 4 andere gasten. Ga je wel even zitten? (Voordeel is wel dat ze ook vergaten die 2 glazen die we uiteindelijk na nog een keer vragen kregen af te rekenen).
Hoe dan ook. Het was de aftrap voor dit langlopende onderzoek. Voor jullie. Van ons. We offeren ons (en onze levers) graag voor jullie op. Om het geheel echt wetenschappelijk te maken, hebben we ter vergelijking nog een paar Purmerendse etablissementen erbij gegooid. Zo nu en dan lichten we er een paar uit en als we denken dat het klaar is, zetten we alles onder elkaar met plus- en minpunten, aantal sterren, of ze kaasstengels hebben, prijzen en alle andere neurotische categorieën die we kunnen bedenken. Vandaag: deel 1! Komt ‘ie hè:
- The Hoxton
Op de bediening valt in The Hoxton niets aan te merken. Op de wijn en het eten ook niet – budgetvriendelijk hoogtepunt is de mac ‘n cheese van 4 euro. Om nog maar te zwijgen van de inrichting (we willen alles hebben ❤ plus er is een photobooth, dus neem een 2-euromunt mee!). Het enige minpuntje van de avond? Dat we naast een stelletje ~influencers kwamen te zitten die het hadden over dingen als volgers, en 12k en likes. We dachten The Hoxton qua hipheid een beetje over was – maar misschien is het alweer helemaal terug. Oh, en je kunt er dus overnachten, want het is eigenlijk een hotel, maar daar voel je niks van. - De Ebeling
Een favoriet. Aan het einde (of het begin, zo je wil: aan de kant van Leidseplein) van de Overtoom zit dit o zo gezellige café. Ja, in het weekend vind je hier zwermen aan yuppenhipsters, maar het eten en de over het algemeenheid vrij snelle bediening zijn het waard om dat te trotseren. Ze hebben verschillende ‘plankjes’ met bijvoorbeeld Hollandse hoogtepunten (het hele worst-kaasscenario), het beste uit Spanje, een Aziatische plank of kazen van Kef ❤ Enige minpunt aan de nieuwe kaart is de surfplank. Kreeg je voorheen calamares, gegratineerde mosselen en gegrilde garnalen, nu is het plankje gereduceerd tot moddervette sardientjes en makreelboter die je de hele avond nog proeft en voelt. Bring back the original surfplank! - Brasa
Je vindt Brasa op de Koemarkt in Purmerend – er is er overigens ook een in Middenbeemster, maar dat is ons iets te ver van de bewoonde wereld. Het is er altijd druk. Dinsdagmiddag of vrijdagavond, de tent is afgeladen. Desondanks is de bediening vlot en vriendelijk en het eten (vooral voor vleesliefhebbers) dikke prima. De wijn is niet zo bijzonder (maar ook zeker niet vies), je drinkt hier liever een speciaalbiertje. Later op de avond schijnen de stoelen en tafels aan de kant te gaan voor een klein dansje, maar tegen die tijd is onze boekenclub meestal wel afgelopen en liggen we al lang en breed in bed. Rock steady crew hier, hoor!
Waar moeten we volgens jou langs voor deel 2, 3 en verder? Suggesties – goed en slecht – zijn welkom!
We Dwalen Af 