‘In Ik Vertrek volgen we Nederlanders die op het punt staan te emigreren’. Inmiddels kunnen Sara en Rachelle die o zo iconische woorden dromen. Ik Vertrek is, in al zijn kneuterigheid, Nederland op haar allerbest. Waar anders zie je een stel naar Gambia emigreren om een pannenkoekenrestaurant te beginnen? Wie anders dan een echtpaar uit Zeeland neemt ladingen ingevroren tijgerbrood mee naar Frankrijk? Of begint een gaycamping in Hongarije ‘omdat we het hebben onderzocht en dat is er eigenlijk nog niet in Hongarije en het zijn altijd wel gezellige mensen’. Hou óp met ons hoor.
Wij komen het liefst zo min mogelijk van de bank. Ideaal dus dat je de afleveringen van Ik Vertrek ein-de-loos kan terugkijken op npo.nl. Wel de lusten, niet de lasten. Want oh oh oh, jongens, er zijn ons toch een partijtje lasten. Emigreren gaat niet over over rozen. Wel over riolen.
Het klinkt allemaal zo romantisch: je kantoorbaan bij de gemeentewerf inruilen voor een chambre d’hotes in het Franse gehucht Jenesaispas, die je voor een prikkie kocht van een oud vrouwtje. Maar wat in de liefde geldt, is minstens zo waar bij vastgoed: lijkt het te mooi om waar te zijn? Dan is het dat waarschijnlijk ook. En verdomd, ze hebben huisvarken Kliko nog niet uitgeladen of de leidingen barsten. Erger nog: er zíjn niet eens leidingen. Of een dak. Dat is er helaas afgewaaid kort nadat de makelaar het pand kwam fotograferen.
Dit is het punt waarop we de popcorn – nou ja, het gifje van de popcorn – erbij pakken. Stellen zonder enig commercieel inzicht die verwachten dat ‘het uiteindelijk wel zal gaan lopen’, stellen die uit elkaar vallen als een gestuct Hongaars muurtje, stellen met kinderen die halverwege de benen nemen, ‘want wij hadden hier sowieso niet om gevraagd’… Het is een bijna eindeloze stroom leedvermaak. Natuurlijk komt het uiteindelijk meestal goed, en dat is, nou ja, prima ofzo. Whatever. Maar er zijn vele wegen die naar chambre d’hotes leiden, en de meeste zijn onverlicht en met gaten in de weg. Smullen!
Zondag 22 oktober begint een nieuw seizoen van Ik vertrek, om 21.25 op NPO1. Wil je alvast in de stemming komen of je houtje-touwtje Frans bijspijkeren? Bekijk dan alvast onze ultieme favorieten:
- De familie Hobbelen (en huisvarken Kliko) vertrekt naar Hongarije
- Paula & Peter vertrekken naar Denemarken (en doen aan biodanza)
- De Zeeuwse familie Paauwe vertrekt met een shitload diepgevroren tijgerbrood naar Frankrijk, niet gehinderd door enige kennis van de Franse taal, mensen, of cultuur
- Sjaak en Irma pakken hun biezen en hun parkieten en gaan naar Hongarije, waar ze nog nooit zijn geweest, maar een huis zagen voor 7.000 euro en dat was ‘m gewoon (nog mooier bleek dat er achteraf mogelijk sprake was van malafide parkietpraktijken)
- Syl & Nico (respectievelijk 51 en 32 jaar) laten de boel de boel en gaan naar Costa Del Sol, om daar bedonderd te worden door louche Britten. Maar niet voordat Syl met haar kanjer trouwt in een witte korte glitterjurk
- Bij de familie Oosterbaan gaat alles, maar dan ook werkelijk álles, mis. En dat weten ze zelf ook maar al te goed. ‘Waarom hebben wij dit weer. Kan er dan nooit eens een keer iets goed gaan?’ Nee dus.
We Dwalen Af 