Wat is er beter dan twee mensen die het liefst álles in hun leven in een excelsheet zetten pas op een vliegveld te laten weten naar welke bestemming ze de komende drie dagen gaan, zodat ze weken van tevoren uit alle macht moeten proberen hun natuurlijke instinct om elke seconde van een stedentrip te plannen te negeren? Niets, zo dachten klaarblijkelijk vrienden T. en T. Dus met een cadeaubon van haar verjaardag (aka de belangrijkste dag van het jaar, aka zet hem alvast in je agenda, aka 18 april) op zak, planden Sara en Rachelle een sprs.me-trip.
Het concept is simpel: je boekt een vakantie zónder te weten waar je naar toe gaat. Natuurlijk kun je wel íets aangeven, zoals je comfortlevel, het aantal dagen, en eventueel grofweg waar in Europa. Kortom, je hoeft dus niet in een hostel te liggen met 10 snurkende en waarschijnlijk zeer benevelde Engelsen. Zo gezegd, zo gedaan. Drie dagen, ergens in Noord-Europa. Het enige wat je krijgt is het lokale weerbericht een week van tevoren. (Iets dat achteraf compleet nutteloos bleek, maar we lopen op de zaken vooruit). Het regelen van de reis via Srprs.me ging heel soepel en als extra verrassing hadden ze voor ons ontbijt geregeld in het hotel, jeej!
Toen onze trein zaterdagochtend de Schipholtunnel inreed, kregen we het eindelijk te zien. “Jullie gaan naar… Stavanger!” Wie kent het niet. Nou goed, ergens wisten we dat het in Noorwegen was, maar als je mentaal bent ingesteld op Kopenhagen of Stockholm, moet je toch iets dieper graven voor Stavanger. We hadden nog twee uur tot onze vlucht en dus precies genoeg tijd om alles te leren over deze Noorse havenstad. Het bleek de vierde grootste stad van Noorwegen met zo’n 130.000 inwoners, de foodiehoofdstad van het land (yessss) en je moest en zou een excursie doen naar Preikestolen, een enorme rots bij de fjorden. Ohja, en ze betalen met kronen. Dat lijkt kut, vanwege het omrekenen, maar blijkt een zegen: als je namelijk het hele weekend zou bijhouden hoeveel geld je echt aan het uitgeven was, zou je alleen maar huilend op je hotelkamer blijven.
Een snelle blik op Tripadvisor en het was volgens alle toeristen die ons eerder waren voorgegaan volkomen duidelijk waar we heen moesten: hoe dan ook het oude gedeelte van Stavanger, het Stavangermuseum, iets met Vikingen én op nummer 1 stond het Stavanger Blikjesmuseum. We horen jullie denken: wat een wereldstad, waarom gaat niet iedereen hier heen!! Maar dat was nog niet alles, Stavanger bleek ook te beschikken over maar liefst twee Michelin-sterren-restaurants. Op dag één besloten we het rustig aan te doen en banjerden we door het centrum, zodat we op dag twee en drie nog meer dan genoeg te doen hadden. Schijnbaar banjeren we alleen iets sneller dan anderen, want na een uur of drie hadden we dat centrum eigenlijk wel al gezien. En dat was nog vóór de lunch.
Stavanger heeft veel leuke straatjes en je kunt er goed winkelen (als je heel veel geld hebt), maar één straat is toch wel het hoogtepunt. Alle pandjes in Øvre Holmegate zijn felgekleurd en je voelt je alsof je door Disney wandelt. Bovendien barst het er van de cafés en restaurants en hebben we daar een paar knotsgekke potjes Rummikub gespeeld.
Absolute hoogtepunt was de fjord-excursie naar de preistoel. In drie uur vaar je van Stavanger naar de nabijgelegen fjord en dat is van zo’n prachtige schoonheid dat je niet weet waar je moet kijken. We snapten meteen waarom mensen verliefd worden op het Noorse landschap. En die rots waar het allemaal om te doen was, kon ons eerlijk gezegd gestolen worden, want nog geen kwartier daarvoor dobberden we langs een kleine inham waar onze kapitein een stel geitjes (!!) brood voerde. Je begrijpt dat dat het moment was dat onze trip niet meer stuk kon.
We waren er zelf nooit opgekomen om naar Stavanger te gaan, maar hadden de stad niet willen missen. Zo zie je maar: soms kan het lonen om je neurotische kant los te laten en je lot in andermans handen te leggen.
Spoiler alert: het blikjesmuseum bleek tot onze grote teleurstelling dicht toen we er eindelijk naartoe wilden. Gaat er toevallig iemand naar Stavanger binnenkort, dan horen we graag hoe hot deze hotspot wel niet was. Man, blikjes. Maak ons gek.
We Dwalen Af 
Geef een reactie