We Dwalen Af gaat over – ja, wat eigenlijk precies? De dingen in het leven. Of beter gezegd de dwalingen in het leven. Van Michiel Huisman tot de Spice Girls. Van ongemakkelijk zijn tot heerlijk eten.
In Foam vind je eigenlijk het hele jaar door mooi spul. Het fotografiemuseum aan de Keizersgracht is klein maar fijn. Eén van Sara’s favoriete plekken voor een snelle dosis cultuur. Zo ook een grijze zondag, toen ze Rachelle meesleurde. Aanleiding voor dit bezoek? Die intrigerende foto van een Aziatische vrouw en een pauw. De posters hangen al weken overal: de expositie van Ren Hang, daar moesten we heen.
Zondagmiddag, half twee
In mijn joggingbroek op de bank, kat naast me, laptop op schoot. Say yes to the dress staat aan voor het achtergrondgeluid en af en toe kijk ik op als een veel te jonge southern belle zich krijsend in een berg tule hijst. Ik zou zo de hele middag kunnen blijven zitten, ware het niet dat ik om 3 uur verwacht word in het zwembad. Ik ga een les FloatFit doen.
Whenever I get gloomy with the state of the world, I like to think of de geitenboerderij in het Amsterdamse bos. Ik kom er graag, zeker als er sloten lammetjes tegelijk worden geboren. Geiten zijn fucking vrolijk, altijd. Ze zeggen bèèèh en je kunt ze aaien en daarna je handen wassen, ‘cus they smell. En ze kauwen op je vingers en poepen waar je naast staat. De schatjes.
Sommige mensen kun je in de jungle droppen en tref je drie dagen later goed uitgerust aan de bar van een plaatselijk hotel. Anderen verdwalen in hun eigen huis. Ik zit er ergens tussenin. Daarom is reizen met de metro perfect voor mij. Je kunt maar één kant op – en dan weer de andere kant, natuurlijk. Behalve in New York. Hier heb je local- en express-lijnen en in de paar dagen die ik in de stad doorbracht. heb ik niet kunnen ontdekken welke wat is, waarheen, waarvoor, óf waarom.
Er zijn dingen in het leven waar je dagen, maanden, zelfs jaren naar uitkijkt. Soms weet je niet eens dat je ernaar uitkijkt, maar in de dieptes van je ziel smacht je naar dat ene onbereikbare. En dan, zonder dat je het eigenlijk ooit nog verwacht, wordt het onbereikbare bereikbaar. Je gaat de dagen aftellen. Nog even en alles waar je ooit van droomde, komt uit. Lees verder “You’ve been Gilmored – Gilmore Girls: A year in the life”
Als je ooit op een podium hebt gestaan, dan weet je dat er niets enger is dan dat er iets gebeurt dat niet in het script staat. Iemand weet zijn tekst niet meer, jij weet je tekst niet meer, het licht valt uit, je kostuum scheurt, er mist een bepaald rekwisiet. Er kan nogal wat misgaan. Gelukkig hebben acteurs daar een – al zeggen ze het zelf – uiterst briljante uitkomst op gevonden: improvisatie. En nee, dat is niet zoals de Lama’s het doen. Met flauwe grapjes die je van mijlenver ziet aankomen. Dat improviseren, dat leer je door het inspringspel bijvoorbeeld (NKT’ers unite!). Of nou ja, door 4 onwetende acteurs op een podium te zetten voor een net zo onwetend publiek. Dat is Nachtgasten in een notendop.
Sara: ‘Sinds 8 juli staan alle zeven seizoenen Gilmore Girls op Netflix. Ik was na drie dagen door het eerste seizoen heen. Wat een tijdloos genot: dat snelle gelul, die subtiele grapjes en onmogelijke moederdochterrelaties. Zestien jaar na dato geniet ik er nog net zo hard van als toen ik het voor het eerst zag. Best bijzonder, en iets wat ik verder eigenlijk alleen heb bij die andere serie. Die ene met tien seizoenen en zes vrienden. Die het overigens ook niet altijd konden vinden met hun moeders. Friends-fans hebben een buitengewoon talent om elkaar te vinden. Dat komt ongetwijfeld doordat ze, behalve de serie, meer gemeenschappelijke hobby’s, pet peeves of angsten delen. Maar Friends is wel de lijm die de hele tyfusbende bij elkaar houdt, wat mij betreft. Waar komt dat door, denk je?’
Lees verder “The one with the tijdloze televisieserie”
We Dwalen Af 