Waar je mee omgaat, word je mee besmet. Zo heeft Sara Rachelle inmiddels flink op culinair sleeptouw genomen. Na het diner bij Baut & Dreesmann togen we met hetzelfde gezelschap naar Arles, sinds september een klein stukje Frankrijk in De Pijp.
Misschien herinner je het nog, maar de vorige Fine Dining-stravaganza was nogal een teleurstelling. Met name de ambiance en de bediening. Dus Arles had per definitie al wat goed te maken. Want ja, als de één het voor je verpest, dan moet de volgende nog beter zijn best doen. Zo gaan die dingen, lullig genoeg.
De Pijp is hipstercentral. En hipsters = slechte service. Want kennelijk zijn jongens met baarden en meisjes met knotjes te cool om ons te serveren. Of tenminste, die conclusie heb ik – Rachelle – inmiddels maar getrokken, want er is no way dat als we een van de 5 andere klanten zijn in je restaurant, je níet ziet dat er lege glazen op tafel staan. Al een halfuur lang. (Over die frustratie een andere keer meer)
Dus eigenlijk ga je al met lage verwachtingen naar een restaurant in de Pijp, waar je over mannen en vrouwen in tuinbroeken struikelt.
Het was echter niet wat we ervan hadden verwacht. Het was beter. Veel beter.
Wat valt er te zeggen over Arles? De bediening is top. Ze zijn vriendelijk, hebben verstand van zaken én zien het wanneer je glas leeg is. Om over de constante stroom van broodmandjes niet te beginnen. Keep het stokbrood coming. Het eten was fantastisch. Geen moeilijk gedoe, maar simpele gerechten die nét even iets bijzonderder waren dan van de Italiaan op de hoek.
Maar goed, als Hiske en Joël het al hebben goedgekeurd, kun je je er sowieso geen buil aan vallen. Sara wil overigens uit Purmerendse minderwaardigheid on the record hebben dat zij er in september 2016 al gegeten heeft, ook natuurlijk weer dankzij vriendin F. en haar eindeloze stroom goede ideeën. Waarvan akte.
Op het eten gaan we verder lekker niet in. Het menu (3 gangen voor 34 euro) wisselt namelijk elke week en daarmee zul je de geniale tompoes (volgens Jöel – wij hadden het gewoon over het pastinaaktoetje) waarschijnlijk niet op je bord krijgen. Maar het wordt wel lekker, dat beloven we. En de wijn? God, bewaar ons. Het allerbeste van Frankrijk aan verrassende, veelal biologische wijnen. Maar dan niet alle tandjes duur.
Dat is mooi. De hele avond was van begin tot eind gewoon een succes. Gezellig, heerlijk en nog betaalbaar ook. En dat is een beetje het probleem. Wanneer er niets te klagen valt, valt er ook niet veel meer dan te zeggen dan: ga er gewoon verdorie heen, lik je vingers bij elk gerecht af en laat de bediening je in de watten leggen. Meer woorden hoeven we er eigenlijk niet aan vuil te maken.
Reserveren? Doen hoor. Dat kan dus hier.
We Dwalen Af 
Geef een reactie